Deze norm beschrijft een methode voor de kwantitatieve bepaling van het gehalte aan minerale olie- en waterbodemmonsters met gaschromatografie. De norm is van toepassing op alle grondsoorten en waterbodem. Minerale olie is een methodebepaalde parameter, hiermee ligt de extractieprocedure vast. Uit onderzoek is gebleken dat met de beschreven methode in het algemeen een aantoonbaarheidsgrens van 15 mg/kg op basis van droge stof haalbaar is, met uitzondering van veen. Voor veenmonsters wordt de aantoonbaarheidsgrens bepaald door het humusgehalte. De bovengrens van de methode, zonder verdunning van het monsterextract, bedraagt 10250 mg/kg op basis van droge stof. De norm is niet van toepassing op de bepaling van het gehalte aan vluchtige bestanddelen van minerale olie.